Charles-Albert Gobat

gigatos | 16 listopada, 2021

Streszczenie

Charles Albert Gobat († 16 marca 1914 w Bernie) był szwajcarskim politykiem i laureatem Pokojowej Nagrody Nobla (1902).

Jego ojciec był protestanckim pastorem, a jego wuj Samuel Gobat był protestanckim biskupem Jerozolimy. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Tramelan, do szkoły z internatem Herrnhut w Korntal koło Stuttgartu oraz do Progimnazjum w La Neuveville. Następnie uczęszczał do Pädagogium w Bazylei, gdzie w 1862 r. ukończył studia. W latach 1862-1864 studiował prawo, historię i literaturę na uniwersytecie w Bazylei, a w 1864 r. uzyskał doktorat z prawa na uniwersytecie w Heidelbergu. Kontynuował studia prawnicze w Paryżu. W 1866 r. habilitował się w Bazylei. Od 1867 r. pracował w kancelarii adwokackiej w Bernie, gdzie uzyskał również licencję adwokacką. W latach 186768 wykładał francuskie prawo cywilne jako prywatny wykładowca na Uniwersytecie w Bernie. W 1868 r. przejął kancelarię adwokacką Édouarda Carlina w Delsbergu.

Gobat rozpoczął swoją karierę polityczną w 1882 r. jako liberalny członek Wielkiej Rady Kantonu Berno. Od 1882 do 1912 r. był również członkiem rządu kantonalnego, kierując do 1906 r. Wydziałem Oświaty, a następnie Wydziałem Spraw Wewnętrznych. Jego polityka uniwersytecka i reforma gimnazjalna zjednały mu nie tylko przyjaciół, m.in. opowiadał się i promował katolicki wydział teologiczny, który miał prowadzić badania w warunkach wolności akademickiej, niezależnie od papieskiej władzy nauczycielskiej. Nieco mniej kontrowersyjne były natomiast jego dokonania w zakresie reformy szkolnictwa (Primary School Act z 1849 r.), reorganizacji kolegiów nauczycielskich, poprawy sytuacji materialnej nauczycieli, a przede wszystkim zniesienia kar cielesnych. W latach 1886-1887 Gobat był przewodniczącym rządu kantonalnego Berna, a w 1883 r. został wybrany do Rady Konstytucyjnej. W 1884 r. rząd berneński wybrał go do parlamentu szwajcarskiego jako członka Rady Stanów, a po wyborach parlamentarnych w 1890 r. przeszedł do Rady Narodowej, gdzie pozostał do śmierci w 1914 r. Został pochowany na cmentarzu Bremgarten w Bernie.

W 1889 r. Gobat był jednym z uczestników zgromadzenia założycielskiego Unii Międzyparlamentarnej w Paryżu. Jego orędownictwo na rzecz pokoju poprzez powoływanie trybunałów arbitrażowych w przypadkach konfliktów międzynarodowych stało się głównym celem jego działalności publicznej. Gobat zorganizował IV Konferencję Unii Międzyparlamentarnej w Bernie w 1892 r., gdzie powierzono mu kierownictwo nowo utworzonego Centralnego Biura Unii. Gobat pełnił tę funkcję do swojej śmierci. Po śmierci Élie Ducommuna w 1906 r. przejął również kierownictwo Międzynarodowego Biura Pokoju, stając się tym samym najbardziej wpływowym europejskim „administratorem pokoju”. W 1910 roku Bureau International Permanent de la Paix otrzymało Pokojową Nagrodę Nobla.

10 grudnia 1902 roku Albert Gobat otrzymał wraz z Élie Ducommunem Pokojową Nagrodę Nobla za pracę w Unii Międzyparlamentarnej. Nagroda ta zachęciła go do jeszcze bardziej wytężonej pracy na rzecz pokoju. Gobat wykorzystał reputację, jaką dała mu ta nagroda i interweniował w bieżących konfliktach. Na kongresach międzynarodowych walczył o ideę arbitrażu i rozbrojenia przed I wojną światową. Na przyjęciu w Białym Domu w 1904 r. złożył prezydentowi Theodore”owi Rooseveltowi podobną propozycję. Pojednanie między Francją a Cesarstwem Niemieckim było szczególnie bliskie jego sercu, jak pokazały jego nieudane wysiłki w celu rozwiązania kwestii Alzacji i Lotaryngii.

Jego córka Marguerite Gobat (1870-1937) wspierała ojca w jego zadaniach, zwłaszcza w Międzynarodowym Biurze Pokoju. W 1915 r. została powołana na szefową biura Światowej Federacji Kobiet dla Popierania Porozumienia Międzynarodowego w Genewie. Równocześnie działała w Międzynarodowej Lidze Kobiet na rzecz Pokoju i Wolności. Była też blisko związana z ruchem sufrażystek. W 1918 roku zwróciła się ku edukacji i zaczęła uczyć. W 1928 r. otworzyła w Magglingen dom wychowawczy dla dzieci o różnym pochodzeniu narodowym i społecznym.

W 2021 r. w ratuszu berneńskim odsłonięto dzieło sztuki na cześć Alberta Gobata. Artystka Esther van der Bie wygrała konkurs „Sztuka na budynku”. Jej zamówiona praca o wymiarach 100 cm × 554 cm zatytułowana „Proces pokojowy: Charles-Albert Gobat” góruje nad schodami prowadzącymi z ratusza do Wielkiej Izby Rady.

Źródła

  1. Albert Gobat
  2. Charles-Albert Gobat
Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Ads Blocker Detected!!!

We have detected that you are using extensions to block ads. Please support us by disabling these ads blocker.